Η Αληθινή Σχέση
Η κοινωνική τάξη, το status, και πολλά διαφορετικά πράγματα φαίνονται να έχουν κοινά σημεία στον κόσμο. Κατά την άποψη του κόσμου όλα αυτά αποτελούν συστατικά για την δημιουργία μιας καλής σχέσης. Ωστόσο, ξαναγυρίζουμε στο σημείο από όπου ξεκινήσαμε, ότι δηλαδή δεν γνωρίζουμε την αληθινή σχέση. Και ο λόγος που δεν την γνωρίζουμε είναι γιατί αυτό που ο κόσμος αποκαλεί αληθινή σχέση δεν είναι καθόλου αληθινή σχέση. Όντας ψευδής, αποτελεί μια φάρσα. Φαίνεται ότι θα κρατήσει τις υποσχέσεις της ευτυχίας και της αρμονίας. Το ιδανικό ότι θα ζήσουμε «ευτυχισμένοι για πάντα» είναι απατηλή, και καθώς βιώνουμε τις εμπειρίες αυτού του κόσμου αυτό το ιδανικό φαίνεται να καταρρέει ξανά και ξανά και ξανά. Η απατηλή μορφή ποτέ δεν διαρκεί, γιατί αυτό που φτιάχτηκε προσωρινό δεν μπορεί ποτέ να είναι αιώνιο. Δεν υπάρχει υποκατάστατο για την αιώνια αγάπη του Θεού.
Ο εξαπατημένος νους αποβλέπει στις μορφές και στο παρελθόν για να καλύψει το κενό που αισθάνεται. Ο εξαπατημένος νους έχει αρνηθεί την τελειότητα της αυτής της στιγμής, και επιχειρεί να αλλάζει τις μορφές μέχρι να βρει το ιδανικό, την τέλεια μορφή ευτυχίας. Δηλαδή ψάχνει την αγάπη εκεί όπου δεν μπορεί να βρεθεί. Δηλαδή ψάχνει για την αιωνιότητα στο χρόνο-χώρο. Ωστόσο ο χρόνος δεν μπορεί ποτέ να πάρει τη θέση της αιωνιότητας, ούτε μπορεί το πεπερασμένο να αντικαταστήσει το Άπειρο. Και η ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας δεν μπορεί ποτέ να πάρει τη θέση του Εαυτού που ο Θεός δημιούργησε για πάντα σαν Πνεύμα.
Απόσπασμα από το βιβλίο του David Hoffmeister Awakening through A Course in Miracles.