To Θαύμα της Συγχώρεσης – Αφέσου και ζήσε στην Αγάπη
H εμπιστοσύνη είναι το κλειδί για να αφήσεις να φύγει ο φόβος, η ενοχή, και ο πόνος μέσα από το θαύμα της συγχώρεσης και της παράδοσης της κοσμικής «ταυτότητας» στο Πνεύμα. Το Φως του Πνεύματος είναι το αντίθετο από την προστασία και την υπεράσπιση της «ταυτότητας» του σώματος. Η απομάκρυνση της προσκόλλησης στα εξωτερικά πράγματα και η εναποθέτηση της πίστης στο Πνεύμα είναι το κλειδί για τη Φώτιση.
Ο θυμός και η ενοχή θα αλλάζουν από κατάσταση σε κατάσταση και από τόπο σε τόπο, μέχρι η πηγή τους να αποκαλυφθεί και συγχωρεθεί μέσα μας. Μέχρι να γίνει το θαύμα της συγχώρεσης, το παιχνίδι του να κατηγορείς τους άλλους, να τους κουνάς το δάχτυλο και οι περισπασμοί για να ξεχάσουμε τον πόνο δεν είναι παρά ανοησίες με τις οποίες παίζει ο εξαπατημένος νους για να παραμείνει στην άρνηση. Μόλις ο θυμός και η ενοχή θεωρηθούν αδικαιολόγητοι, μπορούν να απελευθερωθούν για πάντα.
Τα θέλγητρα του κόσμου αστράφτουν και δελεάζουν προς μια “καλύτερη ζωή” ανώτερου κοινωνικού στάτους, με περισσότερα χρήματα, περισσότερη δύναμη, αναγνώριση και ελκυστικότητα. Όμως, από τη στιγμή που αυτά τα “δώρα” θεωρηθούν ψεύτικος χρυσός, αποκαλύπτεται η υποκείμενη ψευδαίσθηση του κόσμου (εγώ). Όσο κάποιος δίνει πίστη στο εγώ, θα είναι ένα πιόνι στο παιχνίδι του και στον κόσμο. Όταν δούμε το εγώ εκτεθειμένο, δεν είναι πλέον ελκυστικό. Όταν η πίστη αποσύρεται από μια ψευδαίσθηση, η ψευδαίσθηση εξαφανίζεται, όπως το σκοτάδι εξαφανίζεται με την αυγή του Φωτός.
Σε έναν κόσμο σκοταδιού που ελέγχεται από το χρόνο, οι εικόνες και οι ρόλοι μετατοπίζονται και αλλάζουν τη νύχτα σαν μέρος ενός τρελού πειράματος. Όλοι φαίνονται να είναι υπό τα μάγια του ύπνου και της αμνησίας, θυμούμενοι αμυδρά μια αόριστη μακρινή ανάμνηση του Φωτός, της Εστίας, αν και αγωνίζονται να θυμηθούν πώς να επιστρέψουν στην Εστία.
Όταν το σχέδιο του σκότους τελικά αποκαλυφθεί και εκτεθεί, ο κόσμος που είναι αναποδογυρισμένος επανέρχεται στη σωστή θέση και λούζεται στο φως της Αθωότητας στην Παρούσα Στιγμή. Δεν υπάρχει μνήμη παρελθόντος στο Θεό. Τα παιχνίδια του φόβου και της ενοχής τελειώνουν στο Φως της Αληθινής Αγάπης.
Ιερό Παιδί του Θεού, Είσαι μια Όμορφη Δημιουργία ενός Στοργικού Θεού. Μην αφήνεις τα όνειρα του κόσμου να σε πείσουν ότι είσαι ανάξιος της Αγάπης. Είσαι η Ίδια η Θεϊκή Αγάπη και τίποτα δεν μπορεί ποτέ να αλλάξει τον Πραγματικό Εαυτό σου: την Μία Τέλεια, Άπειρη, Μεγάλη, Αιώνια Αγάπη που θα είσαι για πάντα!
Ευλογίες εις το διηνεκές.
Με αγάπη,
David Hoffmeister